استاندارد حسابداری شماره 23 ایران با عنوان “حسابداری مشارکت‌های خاص” به تعیین روش‌ها و اصول حسابداری در مشارکت‌های خاص می‌پردازد. این استاندارد توسط سازمان حسابرسی تدوین شده و نقش مهمی در تنظیم و گزارش‌دهی مالی این نوع مشارکت‌ها دارد.

ویژگی‌های اصلی این استاندارد شامل موارد زیر است:

1. تعریف دقیق مشارکت‌های خاص: این استاندارد به تعریف و شناسایی مشارکت‌های خاص می‌پردازد که شامل توافقات قراردادی بین دو یا چند طرف برای انجام یک فعالیت اقتصادی تحت کنترل مشترک است.
2. روش‌های ارزیابی و گزارش‌دهی مالی: استاندارد شماره 23 روش‌های مشخصی برای ارزیابی و گزارش‌دهی مالی مشارکت‌های خاص تعیین می‌کند.
3. شناسایی درآمدها و هزینه‌ها: این استاندارد نحوه شناسایی و ثبت درآمدها و هزینه‌های مرتبط با مشارکت‌های خاص را مشخص می‌کند.

این استاندارد به شرکت‌هایی که در پروژه‌های سرمایه‌گذاری مشترک یا قراردادهای همکاری تجاری مشارکت دارند، کمک می‌کند تا به طور دقیق‌تر و شفاف‌تر به حسابداری این نوع مشارکت‌ها بپردازند و از بروز اختلافات مالی جلوگیری کنند.